op de valreep ….

Toen ik afgelopen april mijn laatste blogbericht plaatste had ik niet het idee dat het zó lang zou duren voordat ik hier weer iets zou schrijven. En nu, nu schrijf ik hier ècht mijn laatste, want de zin om te schrijven over ditjes en datjes is niet teruggekomen. Helaas? Ach, aan alles komt een end. Maar ik wil toch nog een soort van overzichtje laten zien:

Afgelopen maart lagen we – mijn man en ik – samen „gezellig“ in bed ziek te zijn van Corona. Vandaag kregen we onze vierde prik. Te veel gehoord en gelezen over en van leeftijdsgenoten die toch vies ziek werden de afgelopen weken. Daar hebben we geen zin in. En gelijk ook maar de griepspuit laten zetten.

Na bijna twintig jaar trouwe dienst en veel, heel veel wassen, mocht hij/zij met pensioen. Een veel zuiniger exemplaar heeft zijn/haar plaats ingenomen.

Afgelopen jaar waren we weer heel wat keren in ons geliefde Oostenrijk. Hier bij de Stausee in de buurt van Kaprun.

Zell am See

Er werden weer heel wat potten met jam van vruchten uit eigen tuin gevuld. Ik kom de winter weer door 🙂

Ik ben geen vleesliefhebber (meer). Maar ik kon een keer de verleiding van een glutenvrije cordon bleu niet weerstaan. Was best lekker voor een keer, maar voortaan voor mij liever vis of een salade.

Tja. Daar lag ik.

Ergens in augustus viel ik van mijn fiets. Een suf valpartijtje (ik glee uit over een los steentje) met grote gevolgen: de breuk in mijn pols was dusdanig gecompliceerd dat ik geopereerd moest worden. Voortaan zit er een plaatje in mijn linkerpols.

Dat betekende veel rusten en weinig doen, en dus haalde ik oude puzzels uit de kast en vond ik weer meer tijd om te lezen.Tuinieren, sporten, autorijden, haken en breien waren helaas gedurende heel wat weken niet mogelijk. Inmiddels mag ik weer wat meer en moet fysiotherapie ervoor zorgen dat de beweeglijkheid weer terug komt.

Thuis niks mogen doen of elders niks mogen doen: dan weet ik wel waar ik dat niks doen liever doe 🙂

In onze tuin bloeit de Rhododendron die normaal vroeg in het voorjaar bloeit. Het zijn vreemde tijden …..

Enfin ….. ik zeg: adieu.

schrijversblok

Ik heb een blogblok, een schrijversblok oftewel geen inspiratie om te schrijven. Komt misschien wel weer maar misschien ook niet. Dus tot ziens, tot schrijfsels, of niet ….

bingo

Gisteravond nog negatief, vanmorgen positief. Jammer dan. En van wie of waar, geen idee. Ik was vorige week in de Nederlandse supermarkt nota bene de enige die een (FFP2) mondkapje droeg …..

Enfin, de klachten zijn redelijk mild: hoofdpijn, spierpijn, keelpijn en moe. Griepachtig dus. Ik blijf fijn in bed, met boek, i-pad en breiwerk.

Nu alleen nog even bedenken wie vanavond wat kookt (ik niet) en waar slaapt 😉

vrede

Ik doe weer mee (niet elke keer, maar wel vaak) met de uitdaging van Anne. Vrede overal en voor nu heel snel in Oekraïne 🇺🇦, dat hopen we toch allemaal?

Als hond en kat hun drinkbak al kunnen delen ….

blauw geel

Van pandemie naar oorlog … vreselijk!

Op mijn blog is het ook alles behalve pais en vree … Ik kon geen foto’s meer plaatsen, dacht dat ik een goed plan had door opgeslagen foto’s te verwijderen ….. en nu zijn velen dus helemaal foetsie ….. Een aantal blogberichten moet het nu dus doen zonder plaatjes. Jammer dan, ‘t is niet anders.

nog even in de sneeuw

Het is (nog eventjes) prima toeven hier. Strak blauwe luchten afgewisseld door wolkenluchten vol sneeuw, wat wil een mens nog meer?

We liepen een rondje door Zell am See. Serene stilte op de plek waar ik deze foto nam. Een straatje verderop klonk harde muziek: après-ski, maar dan zittend op een vaste plek. Die plekken waren wel erg dicht bij elkaar …. In Oostenrijk snakt men naar meer vrijheid, en dat terwijl er al zoveel mocht in vergelijking tot Nederland. In de loop van februari gaat dat, die gewenste vrijheid, gebeuren: geen controle meer op 2G in niet-essentiële winkels en horeca, langere openingstijden in de horeca, maar ook vaccinatieplicht voor 18-plussers. Het een kan hier (en elders) niet zonder het ander ….

Zomaar ergens, zo maar te koop: een afgedankte telefooncel. Wat zou iemand daar mee willen doen?

Iedere keer ben ik weer blij verrast als ik iets nieuws ontdekt dat glutenvrij is. En ook nog eens vegan. Dat laatste hoeft voor mij niet, ik eet af en toe graag een stukje vlees, en drink mijn koffie nog altijd met koeienmelk.

Vegan begint hier helemaal aan een opmars. Was een aantal jaren geleden ‘glutenvrij’ helemaal je-van-het, nu is het vegan. Gelukkig voor mij houdt vegan vaak in dat het ook nog eens glutenvrij is, zoals deze pizza. Best heel erg smakelijk trouwens, ik vond ‘m veel lekkerder dan de gangbare glutenvrije diepvriespizza’s van Schär of Dr Oetker. Ik kocht deze pizza bij de Interspar (in Oostenrijk dus)

vervelen?

Nee, dat staat niet in mijn woordenboek. Ik hou me goed bezig 🙂

Ik haakte bijvoorbeeld een aantal poppendekentjes voor een drietal kleine meisjes. En toen kreeg ik het verzoek van de kleinzoon van mijn schoonzus, of ik voor hem ook een dekentje wilde maken. Tuurlijk! Wat zijn wens was qua kleur wilde ik weten. “Regenboogkleuren” was zijn antwoord. Oei. Dat werd even zoeken maar ik zocht en vond wat hij wilde.

Ik rondde eindelijk – na diverse jaren – bovenstaand projectje af. Tevreden mee en dus afgevinkt ✅

Het was een leuk en apart projectje tunisch haken en al het derde kussen met deze steek op rij. En nu dus af. Jammergenoeg is de wol niet meer verkrijgbaar, anders was er zeer zeker nog een kussen nummer vier gevolgd.

Project bedsprei nadert ook zijn voltooiing. Tweederde van deze sprei is al járen in gebruik, het laatste stukje is ein-de-lijk bijna klaar. Ik geloof dat ik ergens in 2014 aan dit megaproject ben begonnen, maar heb er – uiteraard – niet constant aan zitten breien.

archieffoto uit 2018

Ik haakte nog twee omslagdoeken, leuk en makkelijk om te doen. Geen idee of ik ze ooit zal gebruiken, misschien kan ik iemand er blij mee maken ….

Ik ruimde de kerstkaarten op. Dank aan degenen die ze ieder jaar weer zo trouw sturen.

Ik bakte wederom een aantal keren een glutenvrij brood. Kind kan de was doen met deze bakmixen …. ik dus ook.

En nu, nu ben ik wederom daar waar we ook graag zijn. En wederom zonder me te vervelen ☃️

zijn het geen leukerds?

even naar Keulen

Vorige week moesten we even in Keulen zijn. Verplaatsing binnen het land waar we wonen dus daar was niks mis mee 🙂

Na gedaan te hebben waarvoor we kwamen was het goed toeven bij de Keulse vestiging van Isabella (glutenvrije gelegenheid, normaliter bezoek ik de vestiging in Aken). Zó fijn om een horecagelegenheid te kunnen en mogen bezoeken!

In de winkelstraten was het me eigenlijk te druk, gewinkeld als in winkel-in-en-winkel-uit hebben we dan ook niet gedaan. Er werd wel overal goed gecontroleerd op QR-codes en mondkapjes werden over het algemeen ook op straat gedragen. Opvallend en in tegenstelling tot wat ik zie in Nederland ook nog eens op de juiste wijze, dus over mond èn neus, maar dat kan ook liggen aan feit dat er veelal FFP2-kapjes worden gedragen die eigenlijk alleen maar goed (en over de neus) kunnen worden gedragen.

We liepen via een rustige route weer richting parkeergarage.

Onderweg vielen me deze Stolpersteine op. Familie Freudenthal, allemaal gedeporteerd, slechts Hanneliese heeft de ellende overleefd ….

Even verderop een mooie hoedenwinkel:

Weer thuis. Wij aan de koffie, zij aan het water, maar wel fijn wachten op de beurt.

op een zaterdag in het nieuwe jaar

haalden we mijn schoonvader (95) op voor een kort wandelingetje in de omgeving waar hij in de oorlogsjaren als jonge knul bij een boer werkte.

Dat was toen in Etzenrade, bij de familie Spiertz.

Etzenrade is een gehucht in de gemeente Beekdaelen, grenzend aan de Duitse gemeente Gangelt. Volgens het bordje bij de parkeerplaats ligt er ook een door Piet Oudolf ontworpen tuin, dus vanaf het voorjaar zal ik er zeer zeker nog eens gaan wandelen èn foto‘s maken.

Op de achtergrond restaurant de Etzenrather Mühle, die ligt in Duitsland en is dus ’gewoon’ open voor koffie en/of een hapje.

Op weg. Tempo is slakkengang maar dat is prima:-)

Zo zou het oude kasteel Etzenrade er in de dertiende eeuw kunnen hebben uitgezien. —> voor info klik hier

Een kleine impressie:

Veel is er niet over, maar met een beetje fantasie en wat uitleg …..